Al jaren heb ik een groot aantal honden (Rottweilers) van wie ik zo zielsveel hou, dat ik ze als mijn kinderen beschouw. Eén van hen, FENJA (11,5 jaar oud), heeft de laatste jaren al diverse lichamelijke problemen gekend. Al langere tijd had ze last van haar nieren en meer recentelijk kreeg ze ook verschillende epileptische aanvallen.
C.D. T-S (Elim), (healing)
Op 20 november heb ik ‘s avond via het internet hulp gezocht en vond daar deze website van healingopafstand.org
Nadat ik rond 21:00 het aanvraagformulier verstuurd had met het verzoek om mijn FENJA beter te maken, kreeg ik slechts een half uur later al een eerste reactie met het verzoek om aanvullende informatie.
Geert (de behandelaar) had aangevoeld dat de situatie ernstig was en is nog diezelfde avond met de behandeling (op afstand) begonnen.
Van deze eerste behandelingen die ‘s avonds en ’s nachts hebben plaatsgevonden heb ik zelf niets gemerkt omdat FENJA zich in een afzonderlijke ruimte bevond waar haar bloed, vanwege haar nierproblemen, werd gespoeld.
De volgende ochtend hebben wij (ik en mijn personeel) besloten om een afspraak bij een Internist Specialist, voor een nader onderzoek van FENJA, af te zeggen. Ik vond het gewoon niet eerlijk tegenover mijn FENJA. Ze was al zo ernstig ziek en had ook al dagen lang niet meer gegeten. Om in deze conditie dan ook nog zover met haar te gaan reizen (totaal 4 uur)…
We hebben haar toen naar een speciale ruimte in huis overgebracht waar ik hoopte dat ze uit zichzelf vredig zou inslapen.
Ik heb toen Geert gebeld en hem over de nieuwe situatie verteld. Zelf had hij al aangevoeld dat FENJA er lichamelijk erg slecht aan toe was en dat ze liever niet langer meer wilde lijden. Ik heb toen besloten de dierenarts te vragen FENJA die middag uit haar lijden te verlossen. Toen ik dat aan Geert vertelde, bood hij aan om die middag FENJA en mij beide te steunen. FENJA door haar zoveel mogelijk pijn weg te nemen en rust te geven en mij door mij kracht te geven dit hele proces te doorstaan.
Ik wist niet wat mij overkwam dat ik die morgen zo dapper was om te besluiten FENJA, diezelfde dag nog, uit haar lijden te laten verlossen van alle pijn en ellende. Het verbaasde me enorm dat ik zo zeker was van mijn besluit. Vroeger had ik grote moeite te besluiten om één van mijn honden te laten inslapen. Een besluit dat altijd met veel moeite, pijn, tegenstrijdige gevoelens en boosheid gepaard ging.
Maar deze keer, nu Geert mij en FENJA healende energie stuurde, voelde ik me net zo kalm en rustig als mijn FENJA en heb ik vrede met mijn besluit dat dit het einde van FENJA’s strijd moest zijn.
Ik zag dat Fenja die middag heel rustig lag te slapen. Af en toe dronk zij nog wat water.
Om 16.30 kwam de dierenarts binnen. FENJA tilde even haar hoofd op, maar ging weer rustig liggen. Ik heb toen naast FENJA in de grote kist gezeten, tot ze weer sliep.
Rond 16.45 kreeg ze de eerste prik om te slapen. Ook toen bleef ze heel rustig. Zelf was ik vrij rustig, ik moest natuurlijk wel huilen maar diep in mijn hart had ik er vrede mee dat ik haar moest laten gaan. Rond 16.55 kreeg ze een tweede prik om nog dieper te slapen.
Opvallend was dat het toedienen van deze 2 spuiten, en het feit dat de dierenarts problemen had om een bloedvat in haar achterpoot te vinden (op diezelfde tijdstippen), ook op afstand door Geert waren opgemerkt.
Rond 17.10 kreeg ze de laatste spuit om het hart te laten stoppen waarna FENJA om 17.16 rustig en vredig is overleden.
Daarna besefte ik pas goed dat zij niet meer bij mij was en heb ik ook ontzettend gehuild omdat ik haar moet missen en het verdriet dat ze nu weg is. Maar ik heb geen spijt van mijn besluit, ondanks het gemis en het gevoel van pijn en verdriet. Ik besef dat ik dit moest doen voor haar vrijheid en haar geluk in een andere wereld waar geen pijn meer is, alleen maar “happiness & forever life in the Rainbouw Bridge”.
Lieve, lieve Geert, nogmaals mijn dank, ook namens FENJA …. voor alles wat je gedaan hebt, voor MIJ en mijn lieve FENJA !
